Van breedbekkies tot langbekkies
Over jong grut in de tuin.
Elk jaar rond mei/juni hoop ik weer jonge vogeltjes in de tuin te zien.
Drukke musjes, eigenwijze lijstertjes en mereltjes, onhandige duifjes en ondeugende Roodborstjes (op dat moment nog Bruinborstjes).
Het is mooi om te zien hoe de ouders ze eten geven en opvoeden zodat ze voor zichzelf kunnen zorgen.
Waarom breedbekkies? Ze kunnen de snavel dan zover opensperren om te bedelen om voedsel.
En dat felgekleurde bekkie is duidelijke taal: Honger!!!
Als ze volwassen zijn geworden is het breedbekkie verdwenen, tijd om voor zichzelf te gaan zorgen.
Waarom langbekkies? Dit geldt o.a. voor duivensoorten. Tikken tegen de snavel van 1 van de ouders. Die geven dan melkachtige en voedselrijke substantie vanuit de krop. De kleintjes slurpen dit op alsof ze door een rietje drinken. Ze groeien dan ook snel op naar volwassen duiven.
Nog een voordeel van zo’n langbekkie: Duiven zijn de enige vogels die kunnen drinken zonder hun kop op te tillen. Ze hoeven het water niet op te scheppen en in hun keel te laten lopen, maar houden hun snavel in het water en zuigen het omhoog.